25.9.16

Horácio: Ode 2.14: Trad. de José Agostinho de Macedo




Ode 2.14

Fogem os anos, Póstumo, apressados;
Religiosa Piedade em vão procura
Deter os passos da Velhice e Morte;
Não lhe suspende os golpes.
Inda que intentes aplacar com sangue
De tríplice Hecatombe os dias todos,
O inflexível Plutão, surdo a teus votos,
As Parcas não suspende.
O Triplicado Gerião, e a Tício
Nas tristes ondas prende; à Terra quantos
Devem sustento seu, ou Reis, ou Povo,
Têm de passar a Estige.
Em vão se evita a Guerra, em vão fugimos
Do Adriático Mar as ondas roucas;
Debalde temos medo ao Sul no Outono,
Que os corpos nos ataca.
Do sinuoso Cocito e negro as ondas
Perguiçosas e a vil Prole de Dânao
E do Eólio Sisifo a pena eterna
Verá todo vivente.
Deve deixar-se a Terra, a Casa, a Esposa,
E das que amaste em vida árvores tantas
Nenhuma seguirá rápido Dono,
Mais que o odiado Cipreste.
Então consumirá pródigo Herdeiro
Prenhes Tonéis do Cécubo espumante,
Que ora, tão resguardado e cauteloso,
A cem chaves ferrolha[s].
Com profusão no rico pavimento
O Vinho entornará, mais generoso
Que o Falemo Licor que espuma e corre
Nas Pontifícias Mesas.



Ode  2.14

Eheu fugaces, Postume, Postume,
labuntur anni nec pietas moram    
rugis et instanti senectae        
adferet indomitaeque morti,
non si trecenis quotquot eunt dies,
amice, places inlacrimabilem    
Plutona tauris, qui ter amplum        
Geryonen Tityonque tristi
conpescit unda, scilicet omnibus,
quicumque terrae munere vescimur,    
enaviganda, sive reges        
sive inopes erimus coloni.
frustra cruento Marte carebimus
fractisque rauci fluctibus Hadriae,  
frustra per autumnos nocentem        
corporibus metuemus Austrum:
visendus ater flumine languido
Cocytos errans et Danai genus    
infame damnatusque longi        
Sisyphus Aeolides laboris,
 linquenda tellus et domus et placens
uxor, neque harum quas colis arborum  
te praeter invisas cupressos        
ulla brevem dominum sequetur.
 absumet heres Caecuba dignior
servata centum clavibus et mero    
tinguet pavimentum superbo,        
pontificum potiore cenis.




HORÁCIO. "Ode 2.14". Trad. de José Agostinho de Macedo. In:_____. ACHCAR, Francisco. "Antologia". In: Lírica e lugar comum. Alguns temas de Horácio e sua presença em português. São Paulo: EDUSP, 1994.A

Um comentário:

Dalva M. Ferreira disse...

Isso é o que eu chamo de erudição! Sem aplicações práticas, ininteligível para a plebe ignara, mas alguém um dia curtiu...